Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

Η εισβολή στην Γεωργία

Διαβάζω συνεχώς για τους Ρώσους που εισέβαλλαν χωρίς να ντρέπονται στην Γεωργία κτλ κτλ.Εγώ πάλι σας λέω ότι ήταν αναγκαίο να κάνει κάτι τέτοιο η Ρωσία και θα σας εξηγήσω γιατί.
Καιρό τώρα οι Αμερικάνοι πιστεύουν ότι η Ρωσία είναι σκύλος που γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει και έτσι προσπαθούσαν να βάλουν χώρες όπως η Πολωνία και η Γεωργία στο ΝΑΤΟ για να αποφευχθούν τέτοιου είδους επιθέσεις...Φυσικό είναι η Ρωσία να μην θέλει κατασκόπους και αντιπάλους στην αυλή της και είχε προειδοποιήσει με τον Πούτιν να το λέει ξεκάθαρα ότι δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια.Και σαν να μην έφτανε αυτό οι αμερικάνοι τοποθετούν αντιπυραυλική ασπίδα στην Πολώνια Τσεχια κα φτιάχνοντας τόξο λένε προστασιας από την Ασία.Με άλλα λόγια στοχεύουν στην Ρωσία!
Πάμε στα πιο συγκεκριμένα τώρα που είναι στην Γεωργία.Ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής έχοντας τισ διαβεβαιώσεις απο την Αμερική επιχείρησε να χτυπήσει και να εκδιώξει τους αμάχους από την Αμπχαζία και την Ν.Οσετία που είναι κατά 95% Ρώσοι υπήκοοι!Αυτό ήταν λοιπόν η χρυσή ευκαιρία της Ρωσίας να δείξει ότι δεν γαβγίζει μόνο και να μην έχει και άλλους εμπλεκομένους ταυτόχρονα.Εισέβαλλε στις περιοχές αυτές και λιγο πιο μέσα και αιφνιδίασε τους Γεωργιανούς που δεν κατάλαβαν από που τους ήρθε.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι άλλο τώρα.Το έλαβαν το μήνυμα οι Αμερικανοί?Κι αν ναι θα αλλάξουν πολιτική?Μάλλον όχι απ' ότι δείχνει η συμφωνία με την Πολωνία για το αντιπυραυλικό τόξο...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τόσες χιλιάδες άμαχοι που σκοτώθηκαν.. Ούτε λόγος για αυτούς. Δεν μας νοιάζει τίποτα ε? Μόνο συμφέροντα χωρών και το χρήμα rules the little planet called Earth.

Για μένα φταίνε όλοι. Γεωργία, Ρωσία, Αμερική. ΟΛΟΙ

Farokh είπε...

Δυστυχώς φίλε μου όλα μια σκακιέρα είναι και ο πρωθυπουργός της Γεωργίας ένα αναλώσιμο πιόνι το οποίο βάλανε για να δουν από τι είναι φτιαγμένα τα δόντια της Ρωσίας και κυρίως της ηγεσίας της.Δεν κατηγορώ την Ρωσία γιατί σκοτώναν αμάχους Ρώσους πρώτα...

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να μην κατηγορήσω μια χώρα που σκότωσε τόσες χιλιάδες κόσμο που δεν έφταιξε σε τίποτα. Έστω και αν δεν το άρχισε αυτή...

Δυστυχώς οι κρίσεις μας θα βρίσκονται πάντα μέσα στο μονόδρομο του ποιος έχει δίκιο, ποιος έδειξε τα δόντια, ποιος φταίει κτλ κτλ. Και αυτό γιατί είμαστε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον πόλεμο. Αν μπορούσαμε να μπούμε για λίγο στη θέση των ανθρώπων που κάθε νύχτα δεν γνωρίζουν αν θα δούμε το φως της επόμενης ημέρας, τότε τα παραπάνω δεν θα μας απασχολούσαν καθόλου. Το μόνο που απασχολεί αυτούς τους ανθρώπους είναι το δικαίωμα που έχουν στη ζωή...

Ακούγονται τραγικές οι λέξεις, αλλά τα πράγματα έτσι είναι.

Πάντως, βλέπουμε το θέμα από τελειώς διαφορετική σκοπιά. Μπορώ να συμφωνήσω εμ μέρει μαζί σου στο θέμα με την Αμερική, αλλά δεν είναι πρωτεύουσα σκέψη μου πάνω στον πόλεμο αυτόν.